Üç gün kaldı Harbiye Açıkhava Tiyatrosu'ndaki 50'inci sanat yılı konserime. O gece ben sahneye ilk kez izleyici olarak çıkacağım. Birbirinden değerli müzisyenler, şarkıcılar, gruplar şarkılarımla beni bana anlatacaklar. Ben de seyircilerle birlikte 50 yıllık müzik serüvenimin üç saatlik resmi geçidine tanıklık edeceğim. Aslında o 50 yılı İzzet Öz yedi buçuk dakikalık bir videoya sığdırdı. Konser öyle başlayacak... Sonrasında dayanamayıp kendi köşemden kaç kez arkadaşlarımın yanına fırlayıp giderim, onlara eşlik ederim bilemiyorum...
Ama söz veriyorum, sahnede ve kuliste tüm yaşananları, o gece kimler için ne hissettiğimi tüm çıplaklığıyla sizlere haftaya anlatacağım...
***
1964 benim profesyonel müzik hayatımın başlangıç yılı. Dile kolay 50 yıl geçmiş. Ve ben filmi geri sarıp 17 yaşıma dönmek istiyorum. O günkü ortamı ve o yılın Ali'sini anlatmak istiyorum...
***
İzmir Atatürk Lisesi'nde fen bölümünde okuyorum. Gelecekte iç mimar olmak arzusundayım. En büyük hobim transistörlü radyomdan müzik dinlemek. Daha pikabım ve evimde plaklarım yok. Daha televizyondan habersiziz. İzmir'in çeşitli klüplerine güzel müzik yapan orkestralar geliyor ama yaşım küçük gidemiyorum. Ancak konserler olursa... Bu arada akordiyonum var. Haftanın bir günü Eyüp Çalışkantürk hocama gidip akordiyon dersi alıyorum. Metot çalışmaktan sıkıldığım için sık sık popüler İtalyanca, İngilizce parçaların notalarını çalıyoruz. Bir yandan da şarkıları mırıldanıyorum. Hala sakladığım nota defterimdeki ilk şarkı Esperanza...
***
O yıl radyolarda Türk sanatçıların plakları sıkça çalınmaya başlıyor. Şevket Uğurluer'in "Gözleri Aşka Gülen" ve "If I Had A Hammer"ı, Alpay'ın "The Girl In My Town" ve "Esterella Del Mar"ı; Tülay German'ın "Burçak Tarlası", Erol Büyükburç'un "Kara Kaş Gözlerin Elmas"ı pek popüler... "Kara Tren", "Katibim", "Kundurama Kum Doldu" dillerden düşmüyor...
***
Şerif Yüzbaşıoğlu Orkestrası, solistleri Ayla Dikmen'le birlikte Boğaziçi Müzik Festivalinde birinci oluyor.
Barış Manço Belçika Kraliyet Akademisi'nde okurken ilk 45'lik plağını dolduruyor...
11 Eylül 1964 tarihli bir yabancı dergide ilk kez bir Türk sanatçısı, Tülay German kapak oluyor...
İlk kez kurulan Milli Orkestramız Balkan festivaline gidiyor. Solistleri: Erol Büyükburç, Tülay German ve Tanju Okan... Düzenlemeleri yapanlar: Doruk Onatkut, Erdem Buri ve Selim Özer. Orkestra; piyanoda Selim Özer, gitarda Yurdaer Doğulu, basta Alper Feyman, bateride Vasfi Uçaroğlu, tenor saksofon ve flütte Erol Erginer'den kurulu...
***
Müzik dünyası Beatles şarkılarıyla altüst olmuş. Peppino Di Capri "Piccatura", San Remo birincisi Gigliola Cinquetti "Non Ho L'eta Per Amarti", Petula Clark "Down Town", Gilbert Becaud "Nathalie", Richard Anthony "Cin Cin", Elvis Presley "Kiss Me Quick", Adamo "Tombe La Neige", Patricia Carli "Demain Tu Tes Maries", Alain Barriere "Ma Vie", Shirley Bassey "Goldfinger", Sergio Endrigo "Io Che Amo Solo Te" ve Edoardo Vianello "O Mio Signore" şarkılarıyla ortalığı yıkıyorlar... Bir de "La Mamma" var. Charles Aznavour ve Los Machucambos'un yorumladığı... Bu şarkıyı da bizde Zeki Müren, Fecri Ebcioğlu'nun sözleriye "Annem" diye okuyor ve dinleyenlere göz yaşı döktürüyor...
***
İşte ben o günlerde okulda arkadaşlarımla ilk orkestramı kuruyorum. Akordiyonumla ve şarkı söyleyerek ilk kez sahneye adım atıyorum. Yeni Asır'da her Pazartesi yayınlanan bir müzik sayfası hazırlamaya başlıyorum. Gazeteciliğim sayesinde İzmir'e gelen sanatçılarla tanışıp onlarla arkadaş oluyorum. İlk şarkım "My First Love"ı yazıp besteliyorum. İzmir radyosundan program yapmamı istiyorlar. "Evvveeeet!"diyorum...
İşte 50 yılın öyküsü böyle başlıyor...
Ve düşünerek attığım adımlarla, mutluluktan yana payımı alıyorum. Bende emeği olan herkese minnettarım. En anlamlı gecemde hiç bir mazeret üretmeden yanımda olanlara da...